پرسش‌های رایج درباره آمیزش‌ناخواهی
آمیزش‌ناخواهی چیست؟
از آمیزش‌ناخواهی معمولًا در زمره گرایش‌های جنسی یاد می‌شود. برخلاف دگرجنس‌خواهان (که نسبت به جنس مخالف کشش جنسی دارند) و همجنس‌خواهان (که نسبت به همجنسان خود کششِ جنسی دارند)، افرادِ آمیزش‌ناخواه کسانی هستند که نسبت به هیچ‌کس کششِ جنسی ندارند. بنابراین، آمیزش‌ناخواهی عدمِ وجودِ گرایشِ جنسی است. آمیزش‌ناخواهان کسانی هستند که کششِ جنسی را تجربه نمی‌کنند.
آمیزش‌ناخواهی به معنیِ ناتوانی جنسی نیست؛ به معنیِ تجرّد یا پرهیز از رابطه جنسی نیست؛ به معنیِ ترس از رابطه جنسی نیست؛ یک حالتِ بی‌میلیِ موقّت و گذرا نیست.
یک فرد چگونه می‌تواند آمیزش‌ناخواه شود؟
آمیزش‌ناخواهی چیزی نیست که کسی بتواند به میلِ خود آن را در خود به وجود بیاورد؛ یا به میلِ خود بتواند آن را از بین ببرد. آمیزش‌ناخواهی انتخابی نیست. انسان‌های آمیزش‌ناخواه همیشه همینطور بوده‌اَند؛ و هیچ‌وقت کششِ جنسی نداشته‌اَند.
همانطور که یک انسانِ سکسوال (آمیزش‌خواه) نمی‌تواند میلِ جنسی را در خود از بین ببرد، - هرچند می‌تواند آن را مهار کند - یک فرد اسکسوال (آمیزش‌ناخواه) هم نمی‌تواند این میل را در خود به وجود بیاورد. آمیزش‌ناخواهی به معنیِ پرهیز از روابط جنسی نیست؛ یک فرد آمیزش‌ناخواه می‌تواند از روابط جنسی پرهیز کند و همچنین می‌تواند روابط جنسی داشته باشد. آمیزش‌ناخواهی و پرهیز از رابطه جنسی با هم متفاوت هستند.
آیا افراد آمیزش‌ناخواه می‌توانند عاشق شوند؟
این که افرادِ آمیزش‌ناخواه کششِ جنسی را تجربه نمی‌کنند، لزومًا به این معنی نیست که کششِ عاطفی نیز ندارند. بیشترِ مردم می‌دانند که عشق و رابطه جنسی با هم متفاوت‌اَند: کاملًا ممکن است که کسی عاشقِ دیگری باشد، برایِ او دلتنگ و بی‌خواب شود و برایِ دیدنش لحظه‌شماری کند؛ امّا علاقه‌ای به برقراری رابطه‌ی جنسی با او نداشته باشد.
آیا اشخاص آمیزش‌ناخواه می‌توانند فرزند داشته باشند؟
آمیزش‌ناخواهی ربطی به باروری و زایایی ندارد. افرادِ آمیزش‌ناخواه همانقدر تواناییِ به دنیا آوردنِ فرزند دارند که افرادِ آمیزش‌خواه.
آیا مردان آمیزش‌ناخواه حالت نعوظ دارند؟
آمیزش‌ناخواهی یک وضعیت جسمی نیست، و در نتیجه مانع نعوظ نیست. بیشترِ مردانِ آمیزش‌ناخواه اندامهای جنسیِ سالم دارند و حالت نعوظ را تجربه می‌کنند.
آیا آمیزش‌ناخواه‌ها می‌توانند خودارضایی کنند؟
از نظرِ جسمی، تفاوتی بینِ یک فرد آمیزش‌ناخواه و یک فرد غیرِ آمیزش‌ناخواه وجود ندارد؛ و در نتیجه، افرادِ آمیزش‌ناخواه (همانندِ افراد غیرآمیزش‌ناخواه) قادر به خودارضایی هستند. بعضی از افرادِ آمیزش‌ناخواه، به دلایلِ مختلف، خودارضایی می‌کنند؛ و برخی دیگر نیز، به دلایلِ مختلف، خودارضایی نمی‌کنند.
آیا آمیزش‌ناخواه‌ها می‌توانند رابطه جنسی داشته باشند؟
عمومًا بله؛ آمیزش‌ناخواه‌ها توانایی جنسی دارند و می‌توانند رابطه جنسی داشته باشند. آمیزش‌ناخواهی هیچگونه ویژگی جسمانی‌ای ندارد. اندامهای جنسی در افرادِ آمیزش‌ناخواه کار می‌کنند؛ و از نظرِ جسمی، تفاوتی بینِ افرادِ آمیزش‌ناخواه و افرادِ دیگر نیست.
البته ممکن است که یک شخص آمیزش‌ناخواه از نظرِ جنسی ناتوان باشد؛ امّا در این صورت، ناتوانیِ جنسیِ او هیچگونه ربطی به آمیزش‌ناخواه بودنش ندارد؛ بلکه نتیجه یک وضعیت فیزیکی یا روانی است.
در عینِ حال، باید دانست که داشتنِ تواناییِ جنسی به معنیِ داشتنِ میلِ جنسی نیست. توانستن، خواستن نیست. بسیاری از آمیزش‌ناخواه‌ها، با این که اندامهای جنسی سالم دارند، نسبت به رابطه جنسی بی‌میل هستند.
چگونه می‌توان فهمید که شخصی آمیزش‌ناخواه است یا نه؟
باید از آن شخص پرسید. آمیزش‌ناخواهی هیچگونه نشانه‌ی ظاهری ندارد؛ و در نتیجه با نگاه کردن به یک فرد (حتّی اگر به بدنِ برهنه‌ی او نگاه شود) نمی‌توان فهمید که او آمیزش‌ناخواه است یا نه.
از رفتارهایِ اجتماعیِ یک فرد نیز نمی‌توان نتیجه گرفت که او آمیزش‌ناخواه هست یا نیست. نمی‌شود گفت: «فلانی رابطه جنسی ندارد، بنابراین باید آمیزش‌ناخواه باشد.» یا «فلانی رابطه جنسی دارد، بنابراین نمی‌تواند آمیزش‌ناخواه باشد.». آمیزش‌ناخواه بودن ضرورتًا به این معنی نیست که فرد رابطه جنسی ندارد. نداشتنِ رابطه جنسی نیز به این معنی نیست که فرد آمیزش‌ناخواه است.
تنها راهِ قطعی برایِ فهمیدنِ این که شخصی آمیزش‌ناخواه است یا نه، صحبت کردن با او در این باره است.
آیا آمیزش‌ناخواهی درمانی دارد؟
آمیزش‌ناخواهی یک بیماری نیست، بنابراین نه: بیماری‌ای وجود ندارد که درمان شود. بنگرید به: آمیزش‌ناخواهی در DSM-5.
آیا آمیزش‌ناخواهی همان پرهیز از روابط جنسی است؟
نه، آمیزش‌ناخواهی با پرهیز از روابط جنسی تفاوت دارد.
پرهیز از روابطِ جنسی یک رفتار و یک تصمیم است. شخصِ «پرهیزکننده از روابط جنسی» شخصی‌ست که رابطه جنسی ندارد.
آمیزش‌ناخواهی میل و کششِ افراد را توصیف می‌کند؛ نه رفتارِ و کُنشِ آنها را. آمیزش‌ناخواه کسی نیست که کنشِ جنسی ندارد؛ بلکه کسی است که کششِ جنسی را تجربه نمی‌کند.
رابطه بینِ امتناع از رابطه جنسی با آمیزش‌ناخواهی عموم و خصوصِ من‌وجه است. ممکن است کسی از روابط جنسی بپرهیزد، ولی آمیزش‌ناخواه نباشد. ممکن است کسی آمیزش‌ناخواه باشد، ولی از روابط جنسی نپرهیزد. ممکن هم هست که کسی هم آمیزش‌ناخواه باشد و هم از رابطه جنسی امتناع کُند؛ یعنی نه کنشِ جنسی داشته باشد و نه کششِ جنسی.
از چه سنّی به بعد، شخص می‌تواند یقین کند که آمیزش‌ناخواه است؟
برای آمیزش‌ناخواه بودن، حدّاقلِ سنّی‌ای وجود ندارد. معمولًا قبل از این که فرد یقین کند که آمیزش‌ناخواه است، مدّتها در این باره فکر کرده است. مدّتها این فکر در ذهنش وجود داشته است که چرا با دوستانش متفاوت است؛ و چرا همچون مردمِ دیگر، به روابطِ جنسی علاقه‌مند نیست. افرادی که خود را آمیزش‌ناخواه می‌دانند، - پیش از آنکه به این نتیجه برسند – ساعتهایِ طولانی خود را موردِ سؤال و جواب قرار داده‌اَند.
